Ο ρολος του Ιατροδικαστη. Δυο υποθεσεις ιατρικης πραγματογνωμοσυνης.
Η ιατρική αμέλεια εντάσσεται στο άρθρο 28 του Ποινικού Κώδικα, σύμφωνα με το οποίο «από αμέλεια πράττει όποιος, από έλλειψη της προσοχής την οποία όφειλε κατά τις περιστάσεις και μπορούσε να καταβάλει, είτε δεν πρόβλεψε το αξιόποινο αποτέλεσμα που προκάλεσε η πράξη του, είτε το πρόβλεψε ως δυνατό, πίστεψε όμως ότι δεν θα επερχόταν». Με βάση αυτό, ο ιατρός ελέγχεται για το τι «όφειλε» και το τι «μπορούσε» να πράξει κάτω από τις συγκεκριμένες περιστάσεις. Προκύπτει, λοιπόν, το εύλογο ερώτημα πώς ο δικαστής θα μπορέσει να κρίνει χωρίς ιατρικές γνώσεις. Σε αυτή την προσπάθειά του έχει ως αρωγό τον ιατροδικαστή, ο οποίος, με τις γνώσεις του και σε συνεργασία με πραγματογνώμονες – ιατρούς, θα μπορέσει να απαντήσει στα ερωτήματα που τίθενται, να αποδείξει ή να αποκλείσει την ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου ανάμεσα στην πράξη ή παράλειψη και το αποτέλεσμα και να βοηθήσει στην απονομή δικαιοσύνης. Τι είναι ο ιατροδικαστής και ποιος ο ρόλος του στην απόδοση δικαιοσύνης; Tι είναι το πιστοποιητικό θανάτου, ποιος το συντάσσει; Ποιος ο ρόλος του πραγματογνώμονα και ποιες οι υποχρεώσεις του; Τι είναι ο τεχνικός σύμβουλος και ποια η διαφορά από τον πραγματογνώμονα; Πώς πρέπει να συντάσσεται μια έκθεση πραγματογνωμοσύνης; Υπάρχουν πρωτόκολλα; Σε ποιο γιατρό – πραγματογνώμονα πρέπει να απευθύνεται ο δικηγόρος; Σε ποιες περιπτώσεις πρέπει να ζητά τη διενέργεια νεκροτομής; Πότε θα πρέπει να ζητά την παρουσία πραγματογνώμονα σε νεκροτομή; Αυτά και πολλά ακόμα ερωτήματα θα απαντηθούν στο πλαίσιο μιας αποδοτικής συνεργασίας ιατροδικαστών και νομικών.