Αστικη Ευθυνη Δημοσιων Νοσοκομειων. Δυο παραδειγματα.
Το πεδίο της κατ΄άρθρα 105-106 ΕισΝΑΚ αστικής ευθύνης καλύπτει και την παροχή των ιατρικών υπηρεσιών από τα δημόσια νοσηλευτικά ιδρύματα. Η αδικοπρακτική ευθύνη των δημόσιων νοσηλευτικών ιδρυμάτων, θεμελιώνεται στις παράνομες πράξεις ή παραλείψεις του εργαζομένου σε αυτά ιατρικού και λοιπού νοσηλευτικού προσωπικού, επειδή ακριβώς η δραστηριότητα τους συνίσταται σε εκπλήρωση δημόσιων σκοπών που το κράτος τους έχει αναθέσει και συγκεκριμένα στην παροχή δημόσιας περίθαλψης στους πολίτες. Μια σημαντική διαφορά του Δημόσιου από το Ιδιωτικό Νοσοκομείο συνίσταται στο ότι το πρώτο ανήκει σε ένα Σύστημα το Ε.Σ.Υ., το οποίο οφείλει να καλύψει όλες τις παροχές υγείας και όπου το οργανωτικό σφάλμα είναι εξ αυτής της φύσης του αρκετά πιθανό. Η εισήγηση θα προβεί σε ανάλυση χαρακτηριστικών νομολογιακών παραδειγμάτων οργανωτικών σφαλμάτων που απασχόλησαν τα δικαστήρια.
Στα πλαίσια αυτά θεσπίζεται δικαίωμα του ασθενούς έναντι των αρμοδίων οργάνων των Νοσοκομείων όπως ενημερωθεί τόσο για την κατάσταση της υγείας του, το συγκεκριμένο είδος της ασθενείας του και την ανάγκη θεραπείας του όσο και για την θεραπευτική αντιμετώπιση της νόσου του και τους συναφείς κινδύνους, εκ του δικαιώματος δε τούτου απορρέει αντίστοιχη υποχρέωση των αρμοδίων οργάνων των Νοσοκομείων. Κατά συνέπεια, η μη ενημέρωση του ασθενούς ή η πλημμελής ενημέρωσή του για την κατάσταση της υγείας του συνιστά παράλειψη οφειλομένης νόμιμης ενέργειας, η οποία δύναται να στοιχειοθετήσει ευθύνη αυτών προς αποζημίωσή του, εφ’ όσον υφίσταται αντικειμενικός αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της εν λόγω παραλείψεως και της βλάβης που προκλήθηκε στην υγεία του ασθενούς ή του θανάτου του.